Doğumu veya düşügü takiben, kadın üreme organlarında ortaya çıkan bakteriyel bir enfeksiyon. Lohusalıkta ortaya çıkan enfeksiyonlar (Mikrobik hastalıklar);genellikle rahimin iç yüzündehusule gelirler. İltihap plasentanın (Eş) ayrıldığı yerde üremeyollarının herhangi bir bölümünde de meydana gelebilir.Yayılma istidadı gösterebilenhastalık, diğer vücut bölümlerinegeçebilir. Çok tehlikeli bir komplikasyon olarak peritonit (karınzarı iltihabı) olabilir. Rahim toplardamarlarında (venalarda)husule gelen mikroplu tıkaçlar, parçalanıp kan dolaşımına kanşır ve septisemi (kan zehirlenmesi) yapabilir. Hastalığın ciddiyeti, sebep olan mikrobun hastalandırıcılık gücüne, dokulann durumuna ve vücudun direncine göre değişir.
Hastalık hakkında ilk bilgilere, M.Ö. beşinci yüzyıldan kalma eserlerde rastlanmaktadır. Bu tarihteki yazılarda "Rahmi mikrop kapan bir kadın mutad olarak ölür" denmektedir.
Louis Pasteure, 1879 yılında, bu hastalığa yakalanmış bir kadındaki akıntıdan yaptığı preparatta birkaç küçük zincir yapan noktaya benzer bakteriler izole etmeyi başardı. Bunlar, lohusalık hummalannın en öldürücü olanlannı yapan Streptokok cinsi bakterilerdi. Daha sonraki araştıncılar streptokokların kadın üreme organlannda bulunmadığını, diğer vücut kısımlarından, özellikle üst solunum yollarından bulaştığını açıkladılar. Lohusalık humması yapan diğer mikrop cinsleri; stafılokoklar, Eschericia Coli ve Clostridium Welchii'dir.
Belirtilen Hastalık belirtileri genellikle doğumdan sonraki üç günde ortaya çıkar. Titremelerle ateş yükselir ve 38° C'yi geçer. Nabız hızlanır ve genel bir düşkünlük hâli ortaya çıkar. Rahimi büyük ve hassastır. Akıntı iltihaplı (cerahatli) ve pis kokulu olabilir. Tehlike işaretleri; inatcı yüksek ateş, sürekli titremeler, şuur bulanıklığı, ishal ve havalelerdir. İyi seyreden vakalarda hastalık ilerlemez ve üreme organlarında hudutlu kalır. Yayılması hâlinde daha büyük tehlikeler ortaya çıkar. 1660'lara kadar lohusalık hummasından ölümlerin yarısı peritonitlerden dolayı idi.
Korunma: Gebenin muayene, taşınma, doğum ve doğum sonrası işlemlerinde asepsi (mikrop
suzluk) sağlanması ve yeterli mikropsuzlaştırmaya tâbi tutulmamış aletlerin doğumda kullanılmaması gerekir. Doğum manevraları sırasında ebe veya doktorun, işlemleri son derece nazik ve zarar vermeden yapması gerekir.
Tedavi: Lohusalık Hummasının belirtileri baş gösterince, ilk yapılacak şey hastanın izole edilmesidir. Akıntılardan kültür yapılıp mikroorganizmanın tanınması, yapılacak ikinci mühim iştir. Kültürantibiyogram sonuçlarını beklerken, geniş etkili bir anitibiyotikle tedaviye başlanır. Kültürün sonucuna göre antibiyotik değiştirilebilir. Akıntının kolayca dışarı akması için gerekli tedbirler alınır ve kansızlık varsa, kan transfüzyonu yapılır.
1935 yıllarında sulfonamid cinsi antimikrobik ilaçlar bulunana kadar tedavi birkaç basit tedbirden ibaretti. Bu tarihe kadar sadece sınırlı kalmış enfeksiyonlarda, hastanın direncinin de yüksek olduğu durumlarda hastalar iyileşebiliyordu. Sulfonamidlerin ve daha sonra penisilinin bulunması, hastalığın tedavisini mümkün ve başarılı kılmıştır. Abse husule gelmişse cerrahi olarak boşaltılması gerekir
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder