Derin veya sathi lenfatik ka- nalların had (akut) veya müzmin (kronik) ihtihabı.
En çok Streptokok cinsi mikroplar sebep olur.
Akut lenfanjit: Ateş, titreme, halsizlik genel belirtileridir. Akyuvar sayısında artma olur. Genellikle ayak veya eldeki bir iltihâbi olayın devamıdır. Ayak mantan sıklıkla buna yol açar. Ciltte, pembe hassas bölgeler, lenf nodlanna (bezlerine) doğru ilerleyen çizgiler şeklinde görülebilir. Sıklıkla dokularda sıvı biri- kimine bağlı şişlik (ödem) olur.
Kronik lenfanjit: Cilt veya cilt altında mikrobik hadisenin başladığı yerde sert bir bölge meydana gelir. Burada apse, ülser, iyileşen dokular (nebde dokulan) bulunabilir.
Tedavi: Uygun yerlerden kültür için alınan mayi, uygun vasatlara ekilerek hastalığın sebebi olan mikrop üretilip teşhis edilir. Teşhis edilen mikrobu yok edecek olan antibiyotik tedavisi yapılır. O bölgenin yüksekte tutulması, yatak istirahati, sıcak pansuman genellikle yeterli olur. Apse meydana gelmişse ameliyat ile cerahatin akıtılması iyi olur.
Lenf sıvısının akışı (direnajı), lenfatik damarların harap olmasına bağlı olarak bozulursa, lenfödem denilen kalıcı doku şişlikleri meydana gelebelir. Bu hâl ilerlerse o uzvun kesilmesine dahi sebep olabilir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder